اریبهشت با باران تمام شد

این باران اُردی‌بهشتی حتی روزهای آخر هم دست بردار نیست!

کشیدن‌ها

از سرکار میکشیم! از خونه میکشیم! از مردم و ماشینای تو خیابون میکشیم! از همه بدتر از دانشگاه میکشیم (اونم بصورت مجازی!) خلاصه از دستِ همه میکشیم! معلومم نیست کِی توم میشه این کشیدنا! کی تموم میشه این غُرغرای الکی، این خاله‌زنک بازی‌های همیشگی، این جدل‌های دائمی، این کلاسای بیخودی . . _{#شاید_موقت}

چرا؟!

مسلمون به دنیا اومدیم. توقع داریم مسلمون هم از دنیا بریم. اما نمی‌خوایم مسلمون‌وار زندگی کنیم! _#تلنگر

باران اردیبهشتی

ساعت تقریباً دوُ نیم ظهره و هوا تاریکه! صدای رعد و برق؛ صدای بارون؛ صدای ماشین‌های توی خیابون. عجب هوایه این هوا . . بی‌خود نیست خیلی‌ها به هوای اردیبهشت، یا شاعر شدن یا دیوانه‌هایی که عاشق شدن. به هرحال، حیفم اومد به هوای این هوا، هوایی نشم و چیزی ننویسم؛

پ.ن: شاید اردیبهشت میتونست برای منم خاص باشه!